---

In het Curahuasi-district, waar het archeologische complex Saywite zich bevindt, door historici beschreven als de stenen representatie van het levenssysteem in Tahuantinsuyo.



Het is een Inca-archeologisch complex uit het begin van de 16e eeuw, gebouwd van steen en beslaat een oppervlakte van 2 ha. en het wordt bezocht door honderden toeristen en geeft in zijn granietstukken tot in het kleinste detail de organisatie en prestaties van de verschillende Inca-heersers weer.



De belangrijkste attractie is de Saywite-monoliet, die een omtrek heeft van ongeveer 11 meter breed en 2,30 hoog.

De Saywite-steen is een groot blok graniet met een omtrek van ongeveer elf meter, een diameter van vier meter en bijna tweeënhalf hoog, en in de bovenste helft versierd met een reeks complexe en mysterieuze figuren.



Vertegenwoordigt op schaal de kaart van Tahuantinsuyoy heeft reliëftekeningen van de flora, fauna, topografie en gebruiken van de Inca.



Het is gelegen in het district Curahuasi, op kilometer 45 van de snelweg die van Abancay naar Cusco leidt en 3.500 meter boven zeeniveau.



De monoliet bevat meer dan tweehonderd fytomorfe en zoömorfe figuren, van geografische kenmerken en menselijke constructies die in een schijnbare wanorde zijn uitgehouwen en profiteren van de natuurlijke reliëfs en holtes van de steen.



Onder deze lithische structuur bevinden zich putten, kanalen en tribunes die rechtstreeks naar de stad Concacha leiden, waar kleinere mallen zijn gevonden met uitgesneden oppervlakken die ons doen denken aan de uitgehouwen stenen van Kenqo, in Cusco, en Vilcashuamán, in Ayacucho.

In deze monoliet is een grote berg of sierra vertegenwoordigd, met zijn toppen, zijn hellingen, waarvan er een behoorlijk steil is, met zijn kliffen, met zijn stromen, gletsjervalleien, rivierbeddingen van de kleinste tot de grootste, in het deel Hoogste drie grote lagunes die alle delen van water voorzien, de kanalen en beekjes lopen eerst door het platteland en dan bereiken ze de pampa's en gaan ze naar een rechthoekig veld dat wordt gecultiveerd. Bovendien wordt er gezegd dat in de hogere delen de rotsen zijn omgevormd tot katachtigen, soms gehurkt met de uitgestrekte ledematen en de achterpoten gekrompen.

---