---

De eerste tekenen van menselijke nederzetting in het gebied dateren uit het Neolithicum en zijn gevonden in het El Chopo-gebied. Uit latere tijden zijn grotschilderingen gevonden in het Gavilán-ravijn, de enige in de Vinalopó, een begrafenis in de Sierra de la Torreta, steden en sites uit de bronstijd in veel gebieden van de term, zoals in de nederzettingen van El Peñón del Trinitario, El Monastil en El Pont de la Jaud. De Feniciërs trokken door de Altos de Camara en de Monastil. Ook in Monastil, in het Bolón-gebergte en het Chorrillo-gebied, hebben de Iberiërs hun sporen nagelaten, in wat bekend staat als de Iberisch-Romeinse stad El Monastil.



De Romeinen begonnen met het organiseren van gewassen en handel en vormden de kern van de huidige bevolking. Tijdens de Romeinse tijd komt de periode van maximale pracht van de stad overeen met het einde van de 1e eeuw en het begin van de 2e eeuw, met een intense commerciële activiteit met Italië en het zuiden van Frankrijk. Rond 590 na Christus werd een Visigotisch episcopaat opgericht, waarvan er resten zijn van een basiliek in El Monastil.



Toen de moslims in de 8e eeuw arriveerden, werd de stad Elo een deel van de Cora de Tudmir en haar activiteit kwijnde weg totdat het een eenvoudige boerderij werd. De Hispano-Visigotische bevolking van de Elda-vallei was verspreid over de hellingen van El Monastil en plaatsen in de buurt van de rivier. Het was vanaf het jaar 1172 toen de moslims de grens van de Vinalopó versterkten en het fort bouwden waarrond een boerengemeenschap zich vestigde die de ware oorsprong van de stad Elda vormde. In het jaar 1243 werd het door het Almizra-verdrag onderdeel van de Kroon van Castilië. Een jaar later schonk Fernando III het kasteel en de stad, nu Ella of Etlla genaamd, aan Guillem, de Duitser. In 1257 schonk Alfonso X el Sabio het aan zijn broer Manuel en laatstgenoemde aan zijn zoon Juan Manuel, heer van Villena. Dit geeft het op zijn beurt aan zijn zus, Violante. In 1265 heroverde Jaime I de stad voor Alfonso X, die zijn hulp had gevraagd in het licht van een Saraceense opstand. In 1296 was er een oorlog tussen Aragon en Castilië, vanwege de belofte van Alfonso de la Cerda om het koninkrijk Murcia af te staan ​​aan Jaime II in ruil voor zijn steun tegen de jonge erfgenaam van de kroon van Castilië, Fernando IV. Tijdens deze oorlog veroverde Jaime II een groot deel van het koninkrijk Murcia, gevormd door de gebieden ten zuiden van de Biar-Busot-Villajoyosa-lijn, waaronder Elda. In 1304 ondertekenden Fernando IV van Castilië en Jaime II van Aragon de overeenkomst van het arbitraal vonnis van Torrellas waarmee de militaire annexatie van de ´´Generale Regering van Orihuela´´ (huidige provincie Alicante) werd geratificeerd, Elda opgenomen in het koninkrijk Valencia. Met het oog op de vriendschap die de Aragonese en de Rais van Crevillente verenigde, Muhammad ben Hudayr, kregen de moslims die overbleven het voorrecht om hun taal te spreken en hun aanbidding te beoefenen.



Tijdens de 14e eeuw was de Kroon de eigenaar van de Elda-vallei, tot 1336 toen Peter II de Ceremonieuze het kasteel en de stad aan Beltran Duguesdin overdroeg. In 1383 keerde hij terug naar de monarchie. In 1424 verkocht Alfonso IV Elda aan de Valenciaanse edelman Ximén Pérez de Corella, graaf van Cocentaina, wiens nakomelingen de heerschappij bekleedden tot 4 september 1513, toen ze vanwege economische behoeften de plaats vervreemdden ten gunste van de edelman, van Joodse afkomst, Joan Coloma i Fernández, afstammeling van de oude Catalaans-Provençaalse adel van de Folch de Cardona. De titel van graaf van Elda - wiens graafschap Petrel en Salinas omvatte - werd in 1577 door Felipe II toegekend aan Joan Coloma i Cardona, de zoon van de eerste. Als onderdeel van het vernieuwingsproces van de hoge adel in het koninkrijk Valencia en om meer stabiliteit te verlenen aan zijn onroerend goed erfgoed, creëerde Joan Coloma in 1581 de band van mayorazgo voor zijn zoon Antonio. De verdrijving van de Moren dwong 2000 Moren in ballingschap Eldenzen, waarmee de stad werd bewoond met slechts 600 oude christenen. Geconfronteerd met deze situatie verleende de graaf een Puebla-handvest waarmee hij van plan was zijn land opnieuw te bevolken, maar de barre omstandigheden die werden opgelegd, maakten het demografisch herstel erg traag. In 1698 werd de dam vervangen door een groot moeras.



Tijdens de Successieoorlog steunde graaf Don Francisco Coloma aartshertog Carlos (III), terwijl het grootste deel van de Eldense bevolking koos voor koning Felipe V.Nadat de oorlog eindigde met de Bourbon-triomf, verleende de koning de stad de titel van ´´Fidelísima´´ en strafte de graaf met de confiscatie van zijn eigendommen en bezittingen, hoewel hij een paar jaar later gratie kreeg en zijn rechten en privileges hersteld. Na de dood zonder directe afstammelingen van de graaf, zou de titel worden overgedragen aan de familie Arias-Dávila, vervolgens aan de graven van Cervelló en ten slotte aan de Falcó, hertogen van Fernan-Núñez. Gedurende de 18e en 19e eeuw was er een periode van welvaart bekend waarin de passage van de koninklijke weg van Madrid naar Alicante en later de spoorlijn hielp. In 1904 kreeg het de titel van stad.



Tijdens de laatste periode van de Spaanse burgeroorlog, waarin de provincie Alicante een van de laatste bolwerken was die viel, werd Elda de waarnemend hoofdstad van de Tweede Spaanse Republiek, aangezien de regering wekenlang haar toevlucht zocht in Elda-Petrel. voordat hij in ballingschap ging. De residentie van president Negrín bevond zich op het landgoed El Poblet de Petrel, terwijl de ministerraad werd gehouden op de nationale scholen van Elda.



Elda is een stad in de Valenciaanse Gemeenschap, Spanje, gelegen in de provincie Alicante. Het heeft een bevolking van 55.168 inwoners (2009), bezet de 7e plaats in aantal inwoners van de steden van de provincie Alicante en de gemeentelijke term beslaat een oppervlakte van 44,86 vierkante kilometer. Gelegen aan de oevers van de rivier de Vinalopó, is het de hoofdstad en belangrijkste stad van de regio Medio Vinalopó en vormt samen met Petrel een agglomeratie van 89.691 inwoners. Het heeft een belangrijke schoenenindustrie, vooral voor vrouwen, die de belangrijkste economische activiteit van de bevolking vertegenwoordigt.

Economie

De stad Elda was de motor van de industriële schoenenactiviteit in de vallei. Lange tijd was er een ambacht dat zich toelegde op de vervaardiging van esparto, een plant die in het gebied zeer overvloedig voorkwam. De activiteit liep echter terug door het verdwijnen van de plant, waardoor emigratie ontstond.



In het midden van de negentiende eeuw begon een nieuwe industrie te ontstaan ​​die zich toelegde op de productie van leren schoenen. In eerste instantie waren het bescheiden ambachtslieden die de schoenen maakten en ze verkochten op de dorpsmarkten. Aan het einde van de 19e eeuw begon een transformatie, waarbij de eerste fabrieken verschenen met machines die door dieren werden verplaatst. Aan het begin van de 20e eeuw stond de schoenenproductie op de derde plaats in de provinciale productie, na textiel en wijn.



Het eerste kwart van de 20e eeuw kende een sterke ontwikkeling, maar de jaren veertig zagen een diepe depressie die een herstructurering van de schoenenindustrie noopte. De industrie werd verstoven en keerde terug naar haar ambachtelijke begin. Er verschenen veel kleine ambachtelijke werkplaatsen die de verschillende stukken van de schoen (hakken, zolen, enz.) Verwierven in andere werkplaatsen die alleen gespecialiseerd waren in die productie en die thuis werk leverden, vooral aan vrouwen die thuis met een naaimachine , hebben ze het apparaat opgelost. Dit was de geboorte van wat nu bekend staat als de ondergrondse economie, nog steeds van kracht en de pijler waarop deze industrie al vele jaren is gebaseerd.



De oprichting in 1960 van de FICIA (International Fair of Footwear and Related Industries) was de definitieve push. De grote fabrieken keerden weer terug en de productie en export van schoenen werd gerationaliseerd, wat een goede bron van winst werd. De bouw van een groot beursterrein, de oprichting van CEPEX (Centrum voor Exportbevordering) en INESCOP (Spaans Instituut voor Schoenen en Gerelateerde Producten) versterkten Elda als een belangrijke schoenenhoofdstad.



De hoge mate van specialisatie van de economie van Elda maakt haar door variaties in de sector zeer kwetsbaar. De prijs van valuta's, voornamelijk de dollar, heeft bijvoorbeeld, aangezien de Verenigde Staten een van de sterkste kopers is, een aanzienlijke invloed op de ontwikkeling en evolutie van deze sector.



Mede door de Aziatische concurrentie is de sector de afgelopen jaren in een crisis beland. De afhankelijkheid van schoeisel is bijna volledig, aangezien de meeste arbeiders in die industrie of in hulpproducten voor schoenen werken, hoewel er in hun bedrijventerreinen alternatieve industrieën beginnen op te komen, met goede verbindingen met de snelweg.

Erfgoed



Schoenenmuseum



Gelegen op het terrein van wat de Internationale Schoenenbeurs was, werd het op 4 februari 1999 ingehuldigd door Infanta Elena. Het belang ervan ligt in het feit dat het de hele geschiedenis van schoeisel verzamelt en huisvest, met een groot aantal monsters van zowel schoenen als machines gewijd aan het productieproces, maar ook van de hulpindustrie, waarbij een groot deel van de schoenenproductie wordt belicht. laatste.



Het is een oud privéchalet, gebouwd in 1925, gelegen in het centrum van de stad, omgeven door een tuin. Het werd tijdens de burgeroorlog gebruikt als bloedziekenhuis. De gemeenteraad verwierf het en restaureerde het tussen 1985 en 1991. Er worden verschillende tijdelijke tentoonstellingen gehouden, vaak met werken van lokale kunstenaars.



Gemeentelijk Archeologisch Museum.

Het bevindt zich op de eerste verdieping van het Huis van Cultuur. Het werd in 1983 gemaakt met voorwerpen uit de afdeling Archeologie van het Eldense Excursionist Centre en uit amateurcollecties. Tot de beste stukken behoren de Sirene van El Monastil, een belangrijk Iberisch stuk, en een prachtig fragment van het deksel van een vroegchristelijke sarcofaag uit de cyclus van Jona uit de 4e eeuw, samen met andere overblijfselen gevonden in de Iberisch-Romeinse stad Monastil en overblijfselen uit de neolithische periode gevonden in de archeologische vindplaats ´´Trinitario´´, op de hellingen van de berg Bolón. Je vindt er Iberisch keramiek, met versierde vazen, gestempeld Romeins keramiek, sigillata's, dakramen en terracotta.



Het is gelegen aan het oostelijke uiteinde van de berg La Torreta. Het bevindt zich op een andere uit de bronstijd (1800-1000 voor Christus). De stad ligt op een rotsachtige uitloper als een acropolis of citadel van waaruit de controle over de nabijgelegen communicatieroutes en landbouwgrond wordt uitgeoefend. De concilies van Toledo (7e eeuw) weerspiegelen het bestaan ​​van een bisschoppelijke zetel genaamd Elotana, die door verschillende historici is geïdentificeerd met El Monastil.



Etnologisch museum



Het bevindt zich naast het schoenenmuseum. Het bevat de etnologische collectie ´´Mosaico´´ met typische ambachten uit het verleden en de gemeentelijke collectie van ´´Pedrito Rico´´, een lokale zanger.



Elda Castle

Elda Castle is een fort op een kleine heuvel naast de rivier de Vinalopó, gebouwd tussen de 12e en 13e eeuw. Tussen de 16e en 17e eeuw werd het omgevormd tot het Condal Palace als de residentie van de familie Coloma. Hoewel het in een staat van verval verkeert, zijn er sinds 1983 wederopbouwwerkzaamheden uitgevoerd.



Kerk van Santa Ana.





De kerk van Santa Ana is de oudste parochie in Elda. Het werd in 1528 opgericht op de overblijfselen van een bestaande moskee, in opdracht van Juan Francisco Pérez Calvillo Coloma (II Lord of Elda). Met een vierkant plan, werd het in de loop van de tijd uitgebreid met kapellen zoals die van de Santísima Virgen de la Salud en die van de Santísimo Cristo del Buen Suceso. Het heeft twee klokkentorens met neoklassieke invloed.



Elda moeras

Het Elda-stuwmeer is een irrigatiedam uit 1698, gebouwd op de rivierbedding van Vinalopó. De omgeving vormt een van de grootste reservaten van tamarisken of tarays (Tamarix africana).



Hoofd plein



De Plaza Mayor ligt naast Plaza Sagasta, aan het begin van Calle Juan Carlos I en heel dicht bij de kerk van Santa Ana, en werd in 1994 ingehuldigd als de eerste Plaza Mayor in de Valenciaanse Gemeenschap. Hier vinden diverse culturele activiteiten plaats, zoals onder meer schaakwedstrijden, boekenbeurzen en de Emplazarte. Naast talloze winkels en restaurants, herbergt het de Plaza Cinemas, drie bioscopen.



De festiviteiten van de Moren en christenen van Elda worden in het eerste weekend van juni gevierd ter ere van San Antón. Bij het begin van de festiviteiten werden ze half januari gevierd, samenvallend met het feest van de heilige, maar in 1946 werd besloten ze zes maanden uit te stellen, zodat ze niet zouden worden aangetast door de lage temperaturen. Zo wordt in januari het halve feest gevierd, waarbij de winnende squadrons in elke comparsa paraderen.



Er zijn vier groepen aan de Moorse kant: de Cadí, Marokkaanse, islamitische en royalistische gastheren; en vijf aan de christelijke kant: smokkelaars, christenen, studenten, piraten en zigeuners.



Woensdag is de dag van de PREGÓN, vanaf dit moment beginnen de festiviteiten, meestal wordt de proclamatie gegeven door een beroemd persoon. De proclamatie begint rond 10 uur op het Constitution Square, de mensen zijn nog niet gekleed in de feestelijke kostuums.



Op donderdag om 8 uur 's middags begint de BANDS ENTRY, mensen zijn al gekleed in feestelijke kostuums. In deze act paraderen de troepen met een muziekgroep en de aanvoerdersband om alle groepen op het Grondwetplein te ontmoeten en begin met het zingen van het lied ´´idella´´ hier komen alle mensen die de straten naast het plein verdringen samen om te zingen. Het is een van de acts die niemand mist. rond 12 uur 's avonds begint de RETRETA, een parade met het officiële kostuum en het humoristische karakter Niet alle squadrons paraderen.



Vrijdag om 11.30 uur Overdracht van het beeld van San Antón naar de kerk van Santa Ana Om 7 uur begint de kinderparade, hier paraderen alleen kinderen en verschijnen er geen volwassenen, behalve degenen die de leiding hebben over de vergelijkingen. Het is een erg grappige en vermakelijke parade.



Op zaterdag om 10.00 uur Alardo y Embajada, om 11.30 uur begint de Estafeta, het is een haakbusschuttersgevecht en aanval op het kasteel door Moorse troepen. Triomfantelijke parade van de Moorse ambassadeur en zijn gevolg. Om 06.00 uur begint de christelijke ingang, hier Alle groepen nemen deel, inclusief volwassenen en kinderen. De christelijke ambassadeur en zijn gevolg openen de parade, gevolgd door de praal van de overeenkomstige groep. De christenen beginnen en de Moren eindigen.



Op zondag om 8 uur 's ochtends de DIANA en om 11 uur het AANBOD VAN BLOEMEN Om 6 uur, INGANG MORA, net zoals de christen de Moorse ambassadeur opent met zijn gevolg, gevolgd door de Moorse praal en de Moorse kant en om de christen af ​​te maken.



Op maandag om 10.00 uur Alardo en ambassade om 11.30 uur de aanval van de Moorse ambassadeur op het kasteel en parade met zijn hof. Om 06.30 uur SOLEMN PROCESSIE met een serieus karakter, tijdens de parade is alleen de muziek van de band te horen , alle vrouwen dragen een boeket bloemen. bij het afsluiten van de parade leidt de parade die hem aanraakt de heilige naar de kerk. aan het einde wordt een palmboom van vuurwerk afgevuurd. onmiddellijk na de aankomst van de heilige in zijn hermitage wordt de ALBORADA afgevuurd als tijdens de vakantie.



De kaartjes kunnen meer dan vijf uur lopen en lopen door de straten van Eldenses. Na hen en tot in de vroege uurtjes van de volgende dag, sluiten en openen tientallen bands elke feestelijke dag zonder onderbreking.



De festeros komen samen in de zogenaamde barakken. dat zijn plaatsen verspreid over de stad waar de comparsas en squads gewoonlijk lunchen en dineren tijdens de vakantie.

Culturele evenementen



De belangrijkste culturele evenementen zijn de ´´Pintor Sorolla´´ schilderprijs, de ´´Ciudad de Elda´´ prijs voor korte verhalen, de poppen- en marionettenweek en de ´´Elda de Estreno´´ filmweek. Elke laatste zondag van de maand vindt de kunstbeurs Emplazarte plaats, die plaatsvindt op de Plaza Mayor en kunstenaars en fans van de wereld van de plastische kunsten samenbrengt.



Daarnaast kent het Elda Footwear Museum sinds 1999 jaarlijks een prijs toe aan de ´´Vrouw met de beste weg in Spanje´´. De toekenning van deze prijs betekent dat vier lokale schoenenbedrijven de winnaar een heel seizoen dragen. Sinds de oprichting zijn de winnaars Ana Rosa Quintana (1999), Concha Velasco (2000), Anne Igartiburu (2001), Carmen Cervera (2002), Terelu Campos (2003), Paz Vega (2004), Marta Sánchez (2005) en Nuria Roca (2006).



Elda maakt deel uit van de culturele route Camino del Cid, in de etappes Villena-Elda en Elda-Elch

---