---

Het is niet eenvoudig om de oorsprong ervan vast te stellen. De totale afwezigheid van archeologische overblijfselen en het feit dat de archieven zijn verbrand en verdwenen, maken dit werk erg moeilijk. Voor het overige spreken de documenten en kronieken van koning Jaime I in de archieven van het Koninkrijk weinig over hem. Het komt niet voor in de ´´Libre del Repartiment´´, noch is Carta Puebla gevonden.



Het is ongetwijfeld van islamitische oorsprong, zoals blijkt uit de Moorse necropolis die in 1984 werd gevonden. In 1486 werd het overgenomen door de hertog van Gandía, Pedro Luis de Borja. Het is in dit schrijven dat de naam Bellreguart voor het eerst voorkomt, ter vervanging van die van Sotaia, de Arabische naam waarmee het vroeger en in de volksmond bekend was. In deze koopakte trad de schrijver en docent theologie Joan Roís de Corella op als gevolmachtigd advocaat voor de hertog van Gandía.



Kerkelijk was het een pastorie van Moren, verheven op 26 oktober 1534 tot een parochie, afhankelijk van die van Santa María de Gandía. In 1574 werd het eindelijk onafhankelijk van Gandía.



De hoofdzakelijk Moorse bevolking werd sterk beïnvloed door hun verdrijving in 1609, omdat van 165 gezinnen slechts vier oude christenen overbleven, hun huizen leeg bleven en de velden verlaten. Ondanks de komst van nieuwe kolonisten uit Catalonië en Mallorca, duurde het 50 jaar om 30% van de bevolking te herstellen. Vanaf dat moment tot op heden is de bevolking gestaag gegroeid.



Bellreguart (in het Valenciaans en officieel Bellreguard) is een gemeente van de Valenciaanse Gemeenschap. Behorend tot de provincie Valencia, in de regio La Safor.

Aardrijkskunde



Genesteld in het midden van de alluviale vlakte van Llacuna, tussen de uitlopers van de Sierra Gallinera, de rechteroever van de Serpis-rivier en de Middellandse Zee.



De gemeente bestaat uit twee belangrijke bevolkingscentra: de stad zelf, doorkruist door de nationale weg N-332 van Valencia naar Alicante, tussen Gandía en Oliva, en Playa de Bellreguart, de kust van de gemeente, vandaag volledig verstedelijkt. , waardoor in de zomer de bevolking van de gemeente verdubbelt.



Buurten en wijken



In de gemeente Bellreguart is er ook het bevolkingscentrum van Playa de Bellreguart (Platja de Bellreguard in het Valenciaans) dat een exclave vormt die gescheiden is van de term van de stad.



Het strand van Bellreguart neemt deel aan het plan voor toegankelijke stranden van de Valenciaanse Gemeenschap en is geschikt voor gehandicapten.

Aangrenzende steden



De gemeentelijke term Bellreguart grenst aan de volgende steden: Almoines, Alquería de la Condesa, Gandía, Guardamar de la Safor, Miramar, Palmera en Rafelcofer, allemaal in de provincie Valencia.

Economie



Traditioneel draaide de economische activiteit om landbouw, ja, in constante omschakeling. Tijdens de 16e en 17e eeuw was de teelt van suikerriet belangrijk en de molen was een belangrijk suikercentrum. In de 18e en 19e eeuw werd de productie van suikerriet verlaten en vervangen door moerbeiboom en wijngaard. Aan het begin van de 20e eeuw zorgden de zijdecrisis en de plagen van de wijngaard ervoor dat een nieuwe oogst de overhand kreeg, tot nu toe, de sinaasappelboom.



Momenteel zijn kleine industrie en diensten de belangrijkste economische activiteiten, en niet te vergeten die gegenereerd door toerisme.



Lokale feesten



Dansen De dansada of ball pla is praktisch verdwenen uit de folklore van Bellreguart. De enige gedanst die nog steeds is zien dansen en is hersteld is de ´´Baile de la Galca´´ (Ball de la Forca). Dit is de enige baton-dans of -toernooien die bekend zijn in de regio La Safor. Het is een dans die alleen wordt uitgevoerd door mannen met een altijd oneven nummer, gekleed in een wit hemd van ruwe stof, brede zaragüelles in de Moorse stijl van dezelfde stof en kleur, ook witte sokken en gekleurde kousenbanden, espadrilles met zwart lint, fantasievest en zijden sjaal op het hoofd. In de rechterhand droegen ze een 3- of 5-puntige galg en die van de Chief of Director van 7 punten.



Sint Antonius de abt. Het wordt op 17 januari herdacht met de uitreiking van het gezegende brood en de zegen van de dieren.



Festivals. Ze worden gevierd ter ere van San Miguel op 22 en 23 september. Deze hebben een uitgesproken populair karakter. De aankondiging van de festiviteiten werd de dag ervoor gedaan door een gezelschap van de ´´tío de la porra´´ (oorspronkelijk uit Gandía) samen met een andere zogenaamde drapets of pedacets, een carnaval-achtige groep, die kleding draagt ​​gemaakt van stroken stof en die sinds mensenheugenis in het dorp bestaat.



Moren en christenen. Tijdens de dagen dat de festiviteiten worden gevierd, spelen de festiviteiten van de Moren en Christenen een bijzondere rol.



Gastronomie



Zoals in alle steden aan de Valenciaanse kust, is rijst, met elk van de vele manieren van koken, in een ovenschotel, in een paella en in een pan of perol, de koning van de gerechten.



Typisch voor Bellreguart zijn de ´´fardeles´´ (figatells, in het Valenciaans), kleine lever- en specerijendelicatessen, platgedrukt als een hamburger, gewikkeld in varkenskieuwen (een deken die de maag bedekt).



De lange suikertraditie van de regio biedt een breed scala aan zoetigheden die variëren van de meest verfijnde gebakjes tot de meest spectaculaire taarten, zoals de kroon van glorie, bladerdeegtaarten, kersttaarten, pijnboompittencake, wind en de casca de Reyes.

---